شعر و ادب فارسی
تسلی‌دهندگان
□ سایۀ خداوند
«تسلی‌دهندگان»، اولین و شاید مهم‌ترین اثر موریل اسپارک، را گراهام گرین و اِولین وو به انتشارات مک‌میلان توصیه کردند و در همان‌جا منتشر شد. اِولین وو آن را «بسیار اصیل و بدیع» خوانده بود و گراهام گرین «یکی از انگشت‌شمار رمان‌اول‌های حقیقتاً اصیل که تا سال‌ها خوانده خواهد شد.»
«تسلی‌دهندگان» داستان کرولاین است که با مشکلی عجیب روبه‌رو شده است ـــ‌صدایی بیرون از سرش افکار او را می‌خواند و ماشین تحریری همه‌چیز را ثبت می‌کند. بی‌آنکه بخواهد شخصیت یک رمان شده است. او که تازه کاتولیک رومی شده است، نمی‌داند که این صداها تجلی تقدس است یا راوی جنون. اعتقادات مذهبی جدید باری بر دوش او گذاشته و خلاقیت سرکشش که راهی برای بروز نمی‌یابد کلافه‌اش کرده است. آیا نویسنده سایه‌ای از خداوند است که همچون او شخصیت‌هایی خلق کرده و به سمت سرنوشت هدایتشان می‌کند؟
اطرافیان کرولاین از درک این رنج ناتوان‌اند و احتمال می‌دهند که دیوانه شده باشد اما کرولاین که تسلی‌دهنده‌ای برای خود نمی‌یابد از تغییر آیین و تبدیل شدن به شخصیت یک رمان در عذاب است، چرا که این دو نقش مستلزم از دست دادن آزادی یا بازتعریف آزادی است برای دست یافتن به انسجام معنوی و فکری.
موریل اسپارک، نویسندۀ انگلیسی، در سال ۱۹۱۸ در ادینبورگ زاده شد و در سال ۲۰۰۶ در فلورانس درگذشت. کار نوشتن را به‌طور جدی بعد از جنگ جهانی دوم آغاز کرد و پس از انتشار نخستین اثرش، «تسلی‌دهندگان»، تا نیم قرن رمان‌های متعددی نوشت و در جایگاه یکی از مهم‌ترین نویسندگان بریتانیایی قرن بیستم قرار گرفت.
اسپارک در سال ۱۹۶۵ برندۀ جایزۀ یادبود «جیمز تیت بلک» شد و در سال ۱۹۹۲ برندۀ جایزۀ «تی. اس. الیوت» برای نویسندگی خلاق و نیز در سال ۱۹۹۷ برندۀ جایزۀ «دیوید کوهن». به‌علاوه، دو بار نامزد فهرست نهایی جایزۀ «بوکر» شد و در سال ۱۹۹۸ نیز جایزۀ «قلم طلایی انجمن پن انگلیس» را بابت یک عمر خدمت به ادبیات به دست آورد.
مجلۀ تایمز در سال ۲۰۰۸ موریل اسپارک را در فهرست پنجاه نویسندۀ بزرگ بریتانیایی معاصر در ردۀ هشتم قرار داد.
دیدگاهها
حذف فیلترهاهیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.