نسل قلم ۸ – دی. ایچ. لارنس

لایه‌های زیرین رفتار بشر

دیوید هربرت لارنس در روز یازدهم سپتامبر ۱۸۸۵ در شهر ایستوود ناتینگهامشایر در انگلستان به دنیا آمد. او چهارمین فرزند یک کارگر معدن معتاد به الکل بود. مادرش آموزگاری بود که از نظر تحصیلات بسیار بالاتر از پدرش بود. کودکی لارنس در فقر و اختلافات خانوادگی میان پدر و مادرش گذشت. به تشویق مادرش به هنر و ادبیات علاقه‌مند شد. بسیاری از شخصیت‌های اصلی داستان‌های لارنس برگرفته از شخصیت مادرش بوده است. شخصیت زنی تحصیل‌کرده، از طبقه‌ای متوسط که همواره در تقابل و تضاد با شخصیت مرد از طبقۀ کارگری جامعه است. در سال ۱۹۱۰ لارنس به مادرش که در حال احتضار بود با خورانیدن داروی خواب‌آور کمک کرد که مرگی آسان داشته باشد. این بخشی از واقعیتی بود که سه سال بعد، لارنس آن را در رمان پسران و عشاق گنجانید.

لارنس پس از پایان تحصیلات مقدماتی‌اش در ناتینگهام، با بورسیۀ تحصیلی‌ای که به دست آورد، تحصیلاتش را در دانشگاه ناتینگهام ادامه داد. نخستین رمان او «طاووس سفید» بود که در سن ۲۷ سالگی آن را منتشر کرد.

لارنس در تمام عمر خود نویسنده‌ای آسان‌یاب و آسان‌فهم نبود، اما او خود هرگز نمی‌خواست که چنین باشد. در دوره‌ای که رمان‌های واقع‌گرای اجتماعی کسانی چون آرتولد بنت، جان گالسوُرثی و اچ. جی. ولز پسند روز بود، لارنس می‌خواست که لایه‌های زیرین رویۀ رفتار بشر را بکاود تا بتواند نیروهای محرکۀ این رفتارها را دریابد. در مقالۀ «اخلاق و رمان» او «رمانِ تروتمیز و تلخ‌اندیشانۀ تیره و تاری» را «که می‌گوید فرقی ندارد تو چه بکنی، زیرا به‌هرحال هیچ‌چیز از هیچ‌چیز بهتر نیست، و روسپیگری نیز به اندازۀ هر چیز دیگر زیستن است» رد می‌کند.

تحریریۀ نشر نو